Het testament van Sandrine Ulenberg

Sandrine Ulenberg werkt als bioloog voor het Zoölogisch Museum van de Universiteit van Amsterdam. Sinds de beginjaren steunt ze Mama Cash met een maandelijkse bijdrage en maakte later Mama Cash begunstigde van haar testament.

‘Vanaf de oprichting van Mama Cash in 1983 ben ik een enthousiaste supporter. Ik leerde dit vrouwenfonds kennen in die onstuimige jaren van de tweede feministische golf in Nederland. Ik was onderdeel van die beweging, ik ging naar vrouwencafés en discussieerde en debatteerde urenlang over vrouwenrechten. De zakelijke en professionele visie op vrouwenrechten van Mama Cash sprak me meteen aan.

Mama Cash zei namelijk: “Kijk, als we vooruit willen komen en vooruitgang willen boeken zodat iedereen daadwerkelijk gelijke rechten heeft, dan hebben we geld nodig.” En dat is zo waar. Ik vind het heel goed hoe Mama Cash een pragmatische benadering combineert met progressieve idealen. Ze doet dat door vrouwen te ondersteunen, ook lesbische vrouwen, transgenders en sekswerkers, overal waar zij te maken hebben met discriminatie. En Mama Cash zoekt naar eenzelfde onafhankelijkheid van geest en ambitie bij die groepen. Mama Cash is geen organisatie die aan liefdadigheid doet, ze ondersteunt bewegingen die streven naar verandering.

Daarom besloot ik Mama Cash de begunstigde van mijn testament te maken. Met andere woorden, als ik kom te overlijden, dan erft Mama Cash mijn geld en mijn bezittingen. Voor mij is dat een vanzelfsprekende keuze om mijn verbintenis met Mama Cash en vrouwenrechten verder uit te bouwen.

Hoewel ik zelf geen kinderen heb, vind ik het wel ontzettend belangrijk om vrouwen en meiden te ondersteunen. Vooral zij hebben te maken met uitsluiting en discriminatie. Mijn vader, een progressieve en genereuze man, reisde veel voor zijn werk. Als hij thuiskwam, praatte hij met zijn kinderen over de onrechtvaardige situatie van vrouwen en meiden in de landen die hij bezocht. Als familie hadden we een sterk geloof in sociale rechtvaardigheid en gelijkheid voor vrouwen. Zorg voor de ander was een terugkerend onderwerp van gesprek aan tafel toen ik opgroeide.

Door mijn erfenis aan Mama Cash te schenken, heb ik het gevoel dat ik de familietraditie voortzet. Niet via mijn nageslacht, maar door bij te dragen aan een betere wereld voor vrouwen en meiden. Ik twijfel er niet aan dat mijn nalatenschap een positieve bijdrage zal leveren. Ik vertrouw Mama Cash volkomen, zij maakt haar woorden waar.’